Projeksiyon Tipleri
Dünya küresel (geoid) biçimde olduğu için yeryüzünün tamamı ve ya bir bölümü düzlem(kağıt vb.) üzerine aktarılmak istendiğinde sorunlarla karşılaşılmakta, bozulmalar olmaktadır. Bu bozulmaları en aza indirmek ve gerçeğe en yakın şekilde düzleme aktarılabilmesini sağlamak adına projeksiyon yöntemleri geliştirilmiştir. Koordinatların belirlenebilmesi için içinde ışık yanan bir küreden yararlanılır. İçinde ışık yanan küreye kağıt çeşitli şekillerde (silindir, düzlem ve konik) sarılarak koordinatlar kağıda aktarılır.
Projeksiyonlar:
1. Düzlem Projeksiyon:
Küreye kağıdın teğet olarak tutulması ile çizim gerçekleştirilir. Açılar korunur fakat şekil ve alanlar bozulur. Genellikle Kutup çevrelerinin çiziminde kullanıldığı gibi yeryüzündeki herhangi bir dar alanın çiziminde de kullanılabilir. Yani bu yöntemle çizilen haritaların ölçekleri genellikle büyüktür.
2. Konik Projeksiyon:
Kürenin etrafına kağıdın orta enlemlere temas edecek şekilde sarılması ve çizimin kağıda aktarılmasıyla oluşturulur. Daha çok orta enlemler ve çevrelerinin çiziminde kullanılan bu yöntemle çizilen haritalarda şekiller bozulurken alanlar korunur.
3. Silindirik Prejeksiyon:
Kürenin etrafına kağıdın ekvator üzerinden bir silindir oluşturacak şekilde sarılması ile oluşturulur. Genellikle Ekvator ve çevresinin çiziminde tercih edilen bir yöntemdir. silindirik projeksiyonla çizilen haritalarda alanlarda bozulmalar görülürken şekiller korunur.
Not: Projeksiyon yöntemlerinin tümünde kağıdın temas ettiği yerden uzaklaştıkça bozulmalar artar.